Και στις 22 Οκτωβρίου, το βράδυ της Τρίτης, οι τουρκικές Αρχές απάντησαν με δική τους NAVTEX, υποστηρίζοντας ότι ορισμένες περιοχές των ερευνών του ελληνικού πλοίου εμπίπτουν στην “τουρκική υφαλοκρηπίδα” στο Αιγαίο, με την υποσημείωση πάντως ότι “τα όριά της μένει να καθοριστούν από τα παράκτια κράτη”.
Σύμφωνα πάντως με την τουρκική ΝAVTEX η εν λόγω περιοχή ανήκει σε ζώνη τούρκικης θαλάσσιας αρμοδιότητας και όλες οι έρευνες θα πρέπει να συντονίζονται από τις τουρκικές Αρχές. Πρόκειται εμφανώς για την ίδια τακτική που ακολούθησε η Αγκυρα και στην περίπτωση των ερευνών στα ανοικτά της Κάσου, εγείροντας δηλ. αξιώσεις (βλ. υφαλοκρηπίδα) με αφορμή ερευνητικές εργασίες της ελληνικής πλευράς.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η Τουρκία επαναλαμβάνει την πρακτική που ακλούθησε στην Κάσο, καθώς ενώ οι έρευνες για την πόντιση καλωδίων και η ίδια η πόντιση καλωδίων είναι ελεύθερη στα διεθνή ύδατα, χρησιμοποιεί τις έρευνες του ελληνικού πλοίου για να εγείρει θέμα τουρκικής υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο, όπου φυσικά δεν υπάρχει οριοθέτηση και συγχρόνως να διεκδικήσει αρμοδιότατα έκδοσης NAVTEX για την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας στην περιοχή αυτή μεταξύ των δυο ελληνικών νησιών.
Οι κινήσεις αυτές της Τουρκίας δείχνουν ότι εντελώς λανθασμένα θεωρεί πως το ήπιο κλίμα σημαίνει και αποχή από άσκηση οποιωνδήποτε δραστηριοτήτων στο Αιγαίο, ακόμη και αυτών που επιτρέπονται από το Δίκαιο της Θάλασσας, το οποίο αποτελεί πλέον εθιμικό Δίκαιο.
Και όλα αυτά μόλις δύο εβδομάδες πριν από την άφιξη του υπουργού Εξωτερικών της γείτονος, Χακάν Φντάν, στην Αθήνα σε αναζήτηση βάσης συζήτησης με τον Έλληνα ομόλογό του, Γιώργο Γεραπετρίτη, ακριβώς για την οριοθέτηση ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας μεταξύ των δύο χωρών που θα στηρίζεται στο διεθνές δίκαιο.