Η έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων της Γαλλίας ήταν απλώς η επιβεβαίωση ότι η woke ατζέντα είναι κυρίαρχη στην Ευρώπη. Πλέον, πρέπει να περιμένουμε ότι κάθε ευρωπαϊκή τελετή ή διοργάνωση θα αναδεικνύει τη woke κουλτούρα, σε σημείο επιβολής. Επιπλέον, όλο και περισσότερα τρανς άτομα, όπως χαρακτηρίζονται, συμμετέχουν στην Ολυμπιάδα, με αποτέλεσμα να βλέπουμε «πρώην» άνδρες να συμμετέχουν σε γυναικεία αθλήματα και να μη μιλάει (σχεδόν) κανείς για την αδικία. Εκτός από αυτά, βέβαια, είχαμε και βλάσφημα θεάματα (με τη συμμετοχή μικρών παιδιών), τα οποία τείνουν να γίνουν και αυτά συνήθεια στη σύγχρονη δυτική κουλτούρα.
Τα παραπάνω ήλθαν σε συνέχεια αυτών που αντικρίσαμε πριν από κάποιους μήνες στη Eurovision, η οποία από διαγωνισμός τραγουδιού κατέληξε σε διαφήμιση της woke κουλτούρας ή καλύτερα της παρακμής του δυτικού πολιτισμού.
Σε παλιότερο άρθρο είχα αναφέρει μερικά πράγματα για τον «woke καπιταλισμό». Λόγω της παγκοσμιοποίησης η επιρροή των μεγάλων επιχειρήσεων στις ζωές μας γίνεται εντονότερη. Επιπλέον, οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι βρίσκονται σε θέση ισχύος σε σύγκριση με τα κράτη, λόγω της ραγδαίας τεχνολογικής ανάπτυξης που έχουν, τα οποία ακολουθούν με πιο αργά βήματα, και λόγω της ανάληψης του ρόλου του χρηματοδότη και της εφαρμογής πολιτικών που ανέλαβαν από τα κράτη, μετά τη μεγάλη οικονομική κρίση των τελευταίων ετών.
Οπότε, ενισχύεται ο ρόλος των πολυεθνικών εταιριών, οι οποίες πλέον ασκούν πολιτική. Για την ακρίβεια, υπηρετούν την «πολιτική ορθότητα». Βλέπουμε καθημερινά όλο και περισσότερες διαφημίσεις οι οποίες προωθούν την ομοφυλοφιλία, ενώ παράλληλα μεγάλες επιχειρήσεις, για να ανταποκριθούν στις προσδοκίες ορισμένων funds, για τα οποία η διαφορετικότητα αποτελεί κριτήριο επένδυσης, προτρέπονται να προσλαμβάνουν συνεργάτες λαμβάνοντας υπόψη τον σεξουαλικό προσανατολισμό του υπαλλήλου, κάτι που πλέον ενθαρρύνεται από τις νομοθετικές διατάξεις. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ελβετική τράπεζα Credit Suisse, η οποία τον Δεκέμβριο του 2020 συνέταξε μια έκθεση με τίτλο «LGBT 350», η οποία το 2021 αναβαθμίστηκε σε «LGBT 400». Η λίστα αυτή περιελάμβανε τις επιχειρήσεις οι οποίες εφαρμόζουν «καλύτερες πρακτικές συμπερίληψης στον εργασιακό χώρο», προς τιμήν του «μήνα υπερηφάνειας».
Όλα αυτά στη σύγχρονη γλώσσα περιγράφονται με τον όρο «woke καπιταλισμός», δηλαδή ο όρος περιγράφει τις εταιρίες που δείχνουν πως υποστηρίζουν «προοδευτικούς σκοπούς» (ουσιαστικά τη woke ατζέντα).
Με τα παραπάνω βλέπουμε να επιχειρείται εδώ και καιρό μια προσπάθεια επιβολής της woke ατζέντας και των προτύπων που αυτή αναδεικνύει, σε αντίθεση με τα πραγματικά «θέλω» των λαών. Δεν μιλάμε πλέον για απλή διεκδίκηση δικαιωμάτων, αλλά ξεκάθαρα για επιβολή. Στο χέρι μας είναι να αντιδράσουμε. Τρόποι υπάρχουν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η απόσυρση της στήριξης μεγάλων χορηγών από την Ολυμπιάδα της Γαλλίας έπειτα από αυτά που παρουσιάστηκαν στην τελετή έναρξης.
Του Παναγιώτη Κωστόπουλου – antinews