Δεκαπενταύγουστος σημαίνει αντάμωμα… Αντάμωμα σε κάθε γωνιά της Ηπείρου με την επιστροφή όσων ξενιτεύτηκαν και εκείνων που επιστρέφουν στα χωριά από τα μεγάλα αστικά κέντρα…
Δεκαπενταύγουστος σημαίνει γιορτή. Μια γιορτή που συνοδεύεται από τα ξεχωριστά ήθη και έθιμα σε κάθε χωριό της Ηπείρου. Παραδόσεις αιώνων που πέρασαν στην καθημερινότητα κι έγιναν ένα με αυτή.
Σημαίνει κατάνυξη.. Σε μοναστήρια και ναούς που φτιάχτηκαν για να τιμήσουν την Θεοτόκο. Σχεδόν σε κάθε χωριό.. Σε Βυζαντινά εξωκλήσια, σε μεγαλοπρεπή μοναστήρια, σε εκκλησίες.
Από τα Τζουμέρκα μέχρι τον Σμόλικα και από τους Φιλιάτες, μέχρι την Άρτα και την Πρέβεζα, στους «δρόμους της Παναγιάς» κάθε χρόνο συρρέουν πιστοί για να γιορτάσουν στις εκκλησιές της, τη μεγάλη μέρα της Ορθοδοξίας.
Επιτάφιος στην καρδιά του καλοκαιριού; Κι όμως ναι! Ο Επιτάφιος της Παναγίας..
Στους πρόποδες της Ολύτσικας, δίπλα στο ποτάμι, το μεταβυζαντινό μοναστήρι της Παναγιάς, στην Αχλαδέα… Ένα κόσμημα για την περιοχή και προσκύνημα για ολόκληρη την Λάκκα Σουλίου.
Εκεί στολίστηκε ο Επιτάφιος, έγινε η περιφορά με την καμπάνα να χτυπά πένθιμα, το προσκύνημα και ακολούθησε το πανηγύρι.