Μια ανάλυση για τα κόμματα της Εθνικής Αντιπολίτευσης.
Του ιστορικού κ. Ιωάννη Δασκαρόλη.
Πριν από όλα, μου κάνει μεγάλη εντύπωση πως ένας πολιτικός χώρος ψηφίζεται από το 1/5 του εκλογικού σώματος και όλοι οι παρουσιαστές των τηλεοπτικών καναλιών το πετροβολούν με μια χαρακτηριστική άνεση και χωρίς αντίλογο φυσικά. Αυτή η αντιμετώπιση μάλλον πεισμώνει τους ψηφοφόρους παρά τους κάνει να ανανήψουν και να δουν το “φως το αληθινό” των κ. Σκέρτσου, Σκυλακάκη και λοιπόν φυτευτών υπουργών που μας κάνουν και μαθήματα ευρωπαϊκής πολιτικής.
Δεύτερον, αντικειμενικά τα κόμματα της Εθνικής Αντιπολίτευσης δεν πρέπει να είναι καθόλου ευχαριστημένα από το χθεσινό αποτέλεσμα. Κατά την δική μου αντίληψη, οι χθεσινές εκλογές ήταν η μεγαλύτερη (χαμένη πλέον) ευκαιρία για να αναδειχθούν τα κόμματα αυτά (Ελληνική Λύση, Νίκη και τα υπόλοιπα) και να γίνουν υποδοχείς της μαζικής ψήφου διαμαρτυρίας του ελληνικού λαού. Αλλά αυτό δεν συνέβη.
Εξηγώ. Η μεγάλη αποχή ευνόησε ώστε τα τρια κόμματα να εμφανιστούν με μεγάλα ποσοστά επί των ψηφισάντων. Με δέκα μονάδες μικρότερης αποχής, η Φωνή Λογικής θα είχε μείνει ασφαλώς εκτός ευρωκοινοβουλίου, η Νίκη θα είχε πάρει 3-3,5% και η Ελληνική Λύση 7,5-8%.
Άρα χθες τα κόμματα της Εθνικής Αντιπολίτευσης δεν έπεισαν όσους απείχαν και δεν πείθουν ούτε για διαμαρτυρία και ασφαλώς η ευθύνη εδράζεται στους δύο αρχηγούς Βελόπουλο και Νατσιό και στα στελέχη τους (εξαιρείται η Κα Λατινοπούλου καθώς δεν έχει δώσει ακόμη δείγματα γραφής).
Είναι επίσης εξόχως απογοητευτικό ότι η Νίκη με ισχυρό ψηφοδέλτιο που διέθετε τους Ανδρέα Σταλίδη, Ραφαήλ Κρανιδιώτη, Κωνσταντίνο Κυριακού, Σταύρο Κούτρη και Γιώργο Καραίσκο εξέλεξε ευρωβουλευτή τον ηθοποιό Αναδιώτη.
Έλεος!
Η Κα Λατινοπούλου ήταν χθες υπερβολικά τυχερή παίρνοντας έδρα με 120.000 ψήφους! Ούτε είχε ξαναγίνει αυτό και μάλλον ούτε θα ξαναγίνει ποτέ. Αναμφίβολα έχει δυνατότητες και εμφάνιση, αλλά (ακόμη) δεν έχει κόμμα. Και δεν θα είναι εύκολο να αποκτήσει.
Η άλλη παρατήρηση είναι ότι το μοντέλο Κασιδιάρη με το καρτοτηλέφωνο χρεοκόπησε λόγω της χρεοκοπίας των Σπαρτιατών. Καλό θα είναι ο φυλακισμένος ηγέτης να αναλάβει ο ίδιος τις ευθύνες του και να μην χρησιμοποιεί ως τσέλιγκας τον κόσμο του ως πρόβατα στη στρούγκα.
Πολύ χαμηλή πτήση για την Δημιουργία και τον φίλο μου Βασίλη Αναστασόπουλο. Αυτό το κόμμα ενώ διαθέτει πολλά αξιόλογα στελέχη (προσωπική άποψη) δεν έχει κοινωνική αναγωγή, κοινωνικό αποτύπωμα. Νομίζω ότι πρέπει να σκεφτούν ξανά την στρατηγική τους που μετεωρίζεται μεταξύ φιλελευθερισμού και συντηρητισμού και να συνεργαστούν με κάποιο άλλο κόμμα αναλόγως των αποφάσεων που θα παρθούν.
Το Κίνημα 21 και οι Ζώης Μπέχλης, Σάκης Κολυβάς, πήγαν αρκετά καλά για τα δεδομένα τους και τις δυνατότητές τους με 12.000 ψήφους ξεπερνώντας την Ένωση Κεντρώων και το ΛΑΟΣ (9.936 ψήφοι). Ειδικά για τον Kολυβά που τον παρακολουθώ χρόνια, ήταν άστοχη η δημιουργία κόμματος. Κοντεύει να τρελαθεί ο άνθρωπος! Μια χαρά θα ήταν ως πολιτευτής οπουδήποτε. Για το ΛΑΟΣ και τον Φίλιππο Καμπούρη ουδέν σχόλιον. Πολύ απογοητευτική η επίδοση του Εθνικού Μετώπου με 7.500 ψήφους, που ενώ είχε αναγνωρίσιμα στελέχη, δεν συγκίνησε.
Τέλος οφείλω να σταθώ στο κόμμα Συντηρητικοί και τον Τέρρη Χατζηιρεμία που κατάφερε να συγκεντρώσει μόνο με μέσα κοινωνικής δικτύωσης 10.000 ψήφους. Δείχνει μια τάση που δεν πρέπει να αγνοηθεί. Ο Τέρρης που παντρεύτηκε τον προηγούμενο μήνα (να ζήσετε παίδες!) είναι πολύ συμπαθές άτομο, αλλά καλό είναι να συνεργαστεί και αυτός με κάποιο άλλο κόμμα.
Γενικά όλη αυτή η πολυδιάσπαση είναι ακατανόητη και μου θυμίζει την κατάσταση του αντιβενιζελισμού το 1924-5. Όλα τα μικρότερα κόμματα του Εθνικού Χώρου έλαβαν 120.000 ψήφους(!), άλλη μια έδρα δηλαδή που χάθηκε, κόσμος που δεν εκπροσωπήθηκε. Για αυτό ευθύνονται οι αρχηγοί των κομμάτων αυτών που οφείλουν στον κόσμο που τους ακολουθεί να λειτουργήσουν πιο ενωτικά και δημιουργικά.
Συμπερασματικά, κατά την γνώμη μου, ο μεγάλος χαμένος των εκλογών χθες ήταν ο Εθνικός Χώρος ο οποίος είναι πολυδιασπασμένος, έχει ανεπαρκή και αρνητικά σταμπαρισμένη ηγεσία (Βελόπουλος, Νατσιός) στην συνείδηση μεγάλου μέρους της κοινής γνώμης, δεν έχει άλλα προβεβλημένα στελέχη ή βουλευτές και δεν μπορεί υπό καμμία συνθήκη να γίνει κοινωνικά πλειοψηφικός.
Πηγή: