Αφαίρεση του φθορίου από το πόσιμο νερό, η πρώτη απόφαση του Kennedy ως υπουργού του Trump
Η συζήτηση για την υποχρεωτική φαρμακευτική αγωγή του αμερικανικού πληθυσμού από την κυβέρνηση είναι μια μακροχρόνια σύγκρουση.
Σήμερα είναι πιο σημαντικό από ποτέ μετά τις δρακόντειες προσπάθειες των Δημοκρατικών να δημιουργήσουν ένα πλαίσιο για αναγκαστικούς εμβολιασμούς κατά του Covid χρησιμοποιώντας τον οικονομικό καταναγκασμό.
Ο αγώνας για τα πειραματικά εμβόλια mRNA και τα διαβατήρια εμβολίων είχε μια ενδιαφέρουσα παρενέργεια – το κοινό έχει τώρα κίνητρο να αμφισβητήσει πολλές άλλες ιατρικές εντολές και πρότυπα FDA με ύποπτη προέλευση.
Η φθορίωση του νερού είναι ένα από αυτά τα πρότυπα.
Οι πρώτες αποφάσεις του Robert F. Kennedy Jr
Ο Robert F. Kennedy Jr, τώρα μέλος της ομάδας της εκστρατείας του Donald Trump, πρόκειται να τεθεί επικεφαλής των πρωτοβουλιών για την υγεία των ΗΠΑ εάν ο Trump κερδίσει τις εκλογές αυτή την εβδομάδα.
Η δευτερεύουσα εστίαση της καριέρας του Kennedy (πέρα από την πολιτική) ήταν η αποκάλυψη λανθασμένων πρακτικών ιατρικών εγκαταστάσεων και η διαφθορά στη βιομηχανία τροφίμων.
Ήταν ένθερμος αντίπαλος των εντολών για τον Covid και των προσπαθειών αναγκαστικού εμβολιασμού.
Γι’ αυτό και τον μισούν ευρέως στην ιατρική ελίτ και τα μέσα ενημέρωσης που χρηματοδοτούνται από την κυβέρνηση.
Ο Kennedy ανακοίνωσε αυτή την εβδομάδα ότι έχει στρέψει το βλέμμα του στην φθορίωση του νερού και λέει ότι ο Donald Trump σκοπεύει να αποφασίσει πολιτικές για τον τερματισμό της φθορίωσης, εάν επιστρέψει στην εξουσία.
Τι είναι η φθορίωση
Η φθορίωση της παροχής νερού στις ΗΠΑ ήταν ένα βασικό πεδίο μάχης από τότε που ξεκίνησε το 1945.
Η πρακτική δεν ήταν ευρέως αποδεκτή από την επιστημονική κοινότητα ή την οδοντιατρική κοινότητα τότε, αλλά αυτό ήταν πριν γίνει πρότυπο η κυβερνητική χειραγώγηση της ιατρικής και επιστημονικής έρευνας μέσω επιδοτήσεων.
Μετά από μερικές δεκαετίες κατήχησης στα πανεπιστήμια και την αυξανόμενη συνήθεια της ιατρικής κοινότητας να ελέγχει τη δική της, όταν πρόκειται για τη διερεύνηση ορισμένων θεμάτων, πολύ λίγοι ερευνητές είχαν το θάρρος να δημοσιεύσουν στοιχεία αντίθετα με την αφήγηση ότι το φθόριο στην παροχή νερού ήταν κάθε άλλο παρά ασφαλές.
Η αμφισβήτηση της θεραπείας με φθόριο είναι σχεδόν εξίσου ταμπού με την αμφισβήτηση της κλιματικής αλλαγής.
Απλώς δεν έχει γίνει, αλλά αυτή η στάση είναι εντελώς αντίθετη με την επιστημονική μέθοδο.
Οι πρώτες μέρες της μαζικής φαρμακευτικής αγωγής με φθόριο είναι τόσο σκιώδεις όσο οποιαδήποτε συνωμοσία θα μπορούσε να είναι.
Οι φήμες για τεστ φθορίου σε απρόθυμα υποκείμενα από το Τρίτο Ράιχ και τους Σοβιετικούς αφθονούν, αλλά υπάρχουν ελάχιστα συγκεκριμένα στοιχεία που να επιβεβαιώνουν τους ισχυρισμούς ότι αυτό έγινε για να «ελεγχθεί ο πληθυσμός».
Στην πραγματικότητα, οι Σοβιετικοί ψήφισαν μια οδηγία τη δεκαετία του 1960 για μαζική φθορίωση της παροχής νερού, και αυτό έληξε τη δεκαετία του 1990.
Ο λόγος για τον οποίο δεν γίνεται επίσημα δεκτός.
Η θεωρία ήταν ότι η χημική ουσία προκαλούσε υπάκουη συμπεριφορά και μειωμένο IQ, καθιστώντας τον πληθυσμό πιο εύκολο στη διαχείριση των ελίτ.
Τα κρίσιμα γεγονότα
1) Το φθόριο (ή φθοριούχο νάτριο) είναι ένα τοξικό χημικό υποπροϊόν της βιομηχανίας αλουμινίου και λιπασμάτων που χρησιμοποιείται συχνά σε ποντικοφάρμακο.
Είναι επίσης ένας αθροιστικός παράγοντας, πράγμα που σημαίνει ότι συνεχίζει να συλλέγεται στο ανθρώπινο σώμα με την πάροδο του χρόνου κατά την κατάποση.
2) Αρχικά, αυτές οι βιομηχανίες αντλούσαν αέρια φθορίου στον αέρα, προκαλώντας ανησυχίες για την υγεία.
Αυτό ανάγκασε τους κατασκευαστές να συλλάβουν τα αέρια και να τα μειώσουν σε χημική λάσπη.
Αυτό στη συνέχεια αποστάζεται σε σκόνη που διευκολύνει τον περιορισμό και τη μεταφορά του.
Το πρόβλημα ήταν ότι το χημικό ήταν ακριβό να απορριφθεί με ασφάλεια σύμφωνα με τα περιβαλλοντικά πρωτόκολλα.
3) Ιχνοστοιχεία φυσικού φθορίου υπάρχουν ήδη σε πολλά αποθέματα νερού.
Σε ορισμένα μέρη με υψηλότερη περιεκτικότητα σε φθόριο στα υπόγεια ύδατα στις αρχές του 1900, οι κάτοικοι βρέθηκαν να πάσχουν από μια κατάσταση που ονομάζεται “καστανά δόντια”.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι τα άτομα με καφέ δόντια είχαν επίσης λιγότερα περιστατικά τερηδόνας.
Τελικά, μια συσχέτιση με το φθόριο διαπιστώθηκε από έναν άνδρα που ονομαζόταν Trendley H. Dean.
4) Ο Dean, οδοντίατρος και επιστήμονας, ηγήθηκε τελικά της κατηγορίας για μαζική φθορίωση στις πόλεις των ΗΠΑ.
Μια άλλη οντότητα άσκησε επίσης πιέσεις στην κυβέρνηση για μαζική φθορίωση ήταν ο γίγαντας αλουμινίου Alcoa.
5) Ο Trendley Dean όμως εργάστηκε για το NIH και την Υπηρεσία Δημόσιας Υγείας, την οποία διηύθυνε ο Andrew Mellon.
6) Ο πλούσιος ελιτιστής Andrew Mellon, ο ιδρυτής της ALCOA και ένας από τους σημαντικότερους μετόχους της, ήταν οι Υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ από το 1921-1932, όταν το PHS ήταν ακόμη τμήμα του Υπουργείου Οικονομικών.
Επομένως, ο Mellon ήταν αυτός που διέταξε τον Dean να μελετήσει το φθόριο εξαρχής.
Με άλλα λόγια, ο Mellon και η Alcoa έβαλαν τον Dean να επινοήσει τις ίδιες τις μελέτες που θα μετέτρεπαν το φθόριο από ένα τοξικό απόβλητο σε ένα θαύμα δημόσιας υγείας.
7) Αυτό είναι ένα ακόμη παράδειγμα της περιστρεφόμενης πόρτας μεταξύ εταιρειών και κρατικών υπηρεσιών υγείας.
8) Όχι μόνο οι μεγιστάνες της βιομηχανίας δεν έπρεπε πλέον να πληρώνουν για την ακριβή απόρριψη χημικών για το φθόριο, αλλά όφειλαν να κερδίσουν εκατομμύρια πουλώντας το δηλητήριο στην κυβέρνηση για επεξεργασία νερού.
Μετά από αυτό, η ιατρική κοινότητα (υπό τον Mellon) προέβαλε τη φθορίωση ως μια μαγική θεραπεία για τα κακά δόντια.
9) Δεκάδες πρόσφατες μελέτες επιβεβαιώνουν τώρα αυτό που πολλοί άνθρωποι υποπτεύονταν πριν από δεκαετίες: Το φθόριο στην πραγματικότητα μειώνει το IQ.
Τα παιδιά είναι ιδιαίτερα ευάλωτα.
Έχει επίσης αποδειχθεί ότι προκαλεί ασθενέστερα οστά, προβλήματα με τον θυρεοειδή και μια σειρά από νευρολογικά προβλήματα.
Αρκετά δημοσιευμένα άρθρα έχουν υποθέσει ότι το φθόριο θα μπορούσε να παράγει αλλοιώσεις στο μιτοχονδριακό DNA.
Το μιτοχονδριακό DNA έχει πολλές επιπτώσεις σε διάφορες ψυχικές διαταραχές.
10) Ομοσπονδιακά δικαστήρια έχουν αποφανθεί κατά της EPA στην αναγκαστική φθορίωση του νερού.
Έδωσαν εντολή στους αξιωματούχους να λάβουν μέτρα για ανησυχίες σχετικά με πιθανούς κινδύνους για την υγεία από τα επί του παρόντος συνιστώμενα επίπεδα φθορίου στην αμερικανική παροχή πόσιμου νερού.
11) Ο Trendley Dean ισχυρίστηκε ότι η τερηδόνα μειώθηκε κατά 60% στις μελέτες του για το φθόριο.
Πιο πρόσφατες μελέτες υποστηρίζουν μια πιο μέτρια μείωση 15% έως 25%.
12) Περίπου το 70% των κοινοτήτων των ΗΠΑ έχουν φθοριούχο νερό.
Οι κοινότητες που έχουν σταματήσει τη φθορίωση δεν έχουν παρουσιάσει σημαντική αύξηση της οδοντικής τερηδόνας.
Ακόμα κι αν το φθόριο έχει νόμιμη αξία ως θεραπεία για την τερηδόνα, αυτό είναι τελικά άσχετο.
Οι κίνδυνοι που ενέχει η χρήση της τοξικής χημικής ουσίας στο δημόσιο νερό υπερτερούν κατά πολύ των πιθανών οφελών.
Πρέπει επίσης να διερευνηθεί το ύποπτο ιστορικό της πρακτικής.
Είναι προτιμότερο να είμαστε προσεκτικοί και να μην δεσμεύουμε την παροχή νερού με βιομηχανικά απόβλητα.
www.bankingnews.gr