Ο Δούκας έχασε, ο Ανδρουλάκης έχει διαμηνύσει την άρνησή του, υπάρχουν οι 20 «γαλάζιοι» που λένε «όχι» και ο Κυριάκος σφυρίζει τώρα αδιάφορα…
Του Ανδρέα Καψαμπέλη
Δεν είναι γνωστό -τουλάχιστον μέχρι στιγμής- εάν κατά τη χθεσινή καθιερωμένη συνάντηση με την Κατ. Σακελλαροπούλου στο Προεδρικό Μέγαρο ο Κ. Μητσοτάκης αναφέρθηκε στην «ταμπακιέρα», τουτέστιν στο θέμα της προεδρικής εκλογής. Κι αν δεν το έκανε ούτε χθες, πότε θα το πράξει, καθώς ο χρόνος κυλά ήδη αντίστροφα;
Στην προ ημερών συνέντευξή του στον Σκάι, η απάντηση που έδωσε όταν ρωτήθηκε σχετικά ήταν: «Δεν θα τοποθετηθώ γιατί είναι άκομψο. Θα κάνουμε αυτή τη συζήτηση στον χρόνο που το Σύνταγμα ορίζει, στις αρχές του 2025». Πόσο ειλικρινής είναι, όμως, και ως προς αυτό;
Βεβαίως, το ερώτημα που πλανάται στους πολιτικούς καφενέδες είναι εάν ο κ. Μητσοτάκης έχει, γενικότερα έως τώρα, κουβεντιάσει μαζί της οτιδήποτε σχετικό. Την έχει προϊδεάσει για τις προθέσεις του ή την έχει αφήσει διά της «σιωπής», όπως λέγεται, να συνειδητοποιήσει ότι δεν πρέπει να ελπίζει σε μια ανανέωση της θητείας της στην Ηρώδου Αττικού;
Όπως κατάφεραν να μάθουν λοιπόν οι «κοριοί» της στήλης, αυτό που έκανε, σε ένα από τα προγενέστερα στάδια, ήταν να τη… βραχυκυκλώσει και εν τέλει να την οδηγήσει σε μια παγίδα ενταφιασμού των πιθανοτήτων για την επανεκλογή της.
Θυμάστε τη βράβευσή της από τον Χάρη Δούκα με το «Βραβείο Δημοκρατίας της Πόλης των Αθηνών» στις αρχές Οκτωβρίου; Επειδή μάλιστα αυτό συνέβη μόλις λίγες ημέρες πριν από την εκλογή προέδρου στο ΠΑΣΟΚ, είχε προκληθεί σούσουρο καθώς θεωρήθηκε ότι ήταν κίνηση από πλευράς του δημάρχου για να βρεθεί ο ίδιος πιο κοντά στην καρέκλα της Χαριλάου Τρικούπη. Μόνο που η πραγματικότητα είναι αρκετά διαφορετική…
Τι είχε προηγηθεί; Ο Κ. Μητσοτάκης -κατά τις πληροφορίες- της είχε υπαινιχθεί ότι «υπάρχουν δυσκολίες», αυτή τη φορά, για την εξασφάλιση ευρύτερης υποστήριξης της υποψηφιότητάς της, ώστε κατ’ αυτόν τον τρόπο να εξουδετερωθούν και οι εσωκομματικές αντιδράσεις στη Ν.Δ. Με άλλα λόγια, φέρεται ότι της πέρασε το μήνυμα ότι εάν δεν τη στηρίξει και η αντιπολίτευση, τότε δεν μπορούσε να προχωρήσει και ο ίδιος. Και με δεδομένη τη διάλυση που επικρατεί στον ΣΥΡΙΖΑ, η «κατεύθυνση» έδειχνε -πού αλλού;- προς το ΠΑΣΟΚ…
Κάπως έτσι η κυρία Σακελλαροπούλου (η οποία ασφαλώς και επιθυμεί διακαώς μια δεύτερη πενταετία) έκανε τις δικές της «κινήσεις», αλλά ποντάροντας (είτε κατόπιν υπόδειξης είτε όχι) σε λάθος φαβορί. Ίσως να έπαιξαν ρόλο και οι δημοσκοπήσεις. Πάλι καλά, για την ίδια, που δεν στράφηκε στην… Άννα Διαμαντοπούλου.
Εάν πάντως είχε κερδίσει ο Χ. Δούκας, τότε οι γνωρίζοντες λένε ότι το παιχνίδι θα ήταν εντελώς ανοιχτό και σε κάθε περίπτωση θα συναινούσε κατά τρόπο ανάλογο με τον Αλ. Τσίπρα, ο οποίος το 2021 είχε δώσει παρασκηνιακά τη συγκατάθεσή του πριν από την επίσημη ανακοίνωση της υποψηφιότητάς της.
Όμως, ο Δούκας έχασε, ο Ανδρουλάκης έχει διαμηνύσει την άρνησή του, υπάρχουν οι 20 «γαλάζιοι» που λένε «όχι» και ο Κυριάκος σφυρίζει τώρα αδιάφορα.
Δημοσιεύεται στη «δημοκρατία»