Αναβρασμός με κλιμακούμενες αντιδράσεις επικρατεί στη Μάνη, προ της επικείμενης κατασκευής αιολικών σταθμών σε τρεις ορεινές περιοχές της χερσονήσου. Ο ξεσηκωμός άρχισε από τον Δήμο Δυτικής Μάνης, όπου αρχές, φορείς και πολίτες συστρατεύονται, προκειμένου να αποτρέψουν την εγκατάσταση συνολικά 37 ανεμογεννητριών, που θα απαρτίζουν τα 3 αιολικά πάρκα (155,4 MW) σε εκτάσεις τόσο της μεσσηνιακής, όσο και της λακωνικής Μάνης, σε οροσειρές του Ταϋγέτου.
Όπως πληροφορούμαστε, η αρνητική στάση μεγάλης μερίδας της τοπικής κοινωνίας, ιδίως στη Δυτική Μάνη, σε συνδυασμό με τις προωθούμενες διεργασίες για τη δρομολόγηση του έργου, έχουν δυναμιτίσει το κλίμα. Οι αντιδρώντες εξετάζουν τις επόμενες οργανωμένες κινήσεις τους, με σύσταση ομάδων ειδικών επιστημόνων, ενώ δεν αποκλείονται κινητοποιήσεις, ακόμα και προσφυγές.
Ήδη έχει εκδοθεί ψήφισμα του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Δυτικής Μάνης, που εκφράζει την κάθετη εναντίωσή του στον σχεδιασμό. Από τη συνεδρίαση των επικεφαλής των παρατάξεων, απευθύνθηκε ανοικτό κάλεσμα σε όλους τους Μανιάτες -Δυτικής και Ανατολικής Μάνης- για την ίδρυση «Πανμανιάτικης Ανοιχτής Επιτροπής Αγώνα για να μείνουν τα βουνά μας ελεύθερα από ανεμογεννήτριες». Μάλιστα, σήμερα Τετάρτη (4/9) και ώρα 6:30΄ μμ οργανώνεται συγκέντρωση στο Γυμνάσιο Καρδαμύλης, με σκοπό τη συγκρότηση της επιτροπής.
Η «τομογραφία» του έργου
Η μελέτη προβλέπει ότι οι ανεμογεννήτριες που προτίθεται να εγκαταστήσει η εταιρεία, θα έχουν ύψος πυλώνα η κάθε μία ίσο με 82 μ. και διάμετρο ρότορα 136 μ., ονομαστικής ισχύος 4,2 MW εκάστη.
Το αιολικό πάρκο θα αναπτύσσεται σε τρεις περιοχές που εντάσσονται σε Μεσσηνία και Λακωνία. Συγκεκριμένα, συνολικά 23 ανεμογεννήτριες θα τοποθετηθούν σε θέσεις που βρίσκονται στις Δημοτικές Ενότητες Λεύκτρου-Γυθείου των Δήμων Δυτικής Μάνης-Ανατολικής Μάνης, ενώ ακόμη 6 θα εγκατασταθούν στη Δημοτική Ενότητα Οιτύλου του Δήμου Ανατολικής Μάνης.
Για την υλοποίηση του έργου θα κατασκευαστεί οδοποιία για την πρόσβαση στον χώρο εγκατάστασης του έργου και την εσωτερική οδική διασύνδεση των ανεμογεννητριών τού αιολικού σταθμού συνολικού μήκους 48,7 χιλιομέτρων.
Αναλυτικά, η χωροθέτηση των αιολικών πάρκων προσδιορίζεται γεωγραφικά στις ακόλουθες θέσεις:
–Περιοχή «Γαϊδουροβούνι». Ανήκει στο Λεύκτρο του Δήμου Δυτικής Μάνης και αναπτύσσεται σε ένα πολύγωνο, στο οποίο θα χωροθετηθούν συνολικά 8 ανεμογεννήτριες, απέναντι ακριβώς από τα χωριά Πλάτσα, Νομιτσί, Θαλάμες, Λαγκάδα και Άγιος Νίκων και ορατές απ’ όλη την παραλιακή Μάνη.
–Περιοχή «Κουρνούτο-Κοσελόρο-Εμπλουτσός-Κοτρώνι-Κακοβούνι». Ανήκει σε Μεσσηνία και Λακωνία, στις Δημοτικές Ενότητες Λεύκτρου και Γυθείου, ενώ αναπτύσσεται σε ένα πολύγωνο, στο οποίο θα χωροθετηθούν συνολικά 23 ανεμογεννήτριες.
–Περιοχή «Τρισκονός- Μυρί- Καψαλέας». Ανήκει στο Οίτυλο Αν. Μάνης και αναπτύσσεται σε ένα πολύγωνο, στο οποίο θα χωροθετηθούν συνολικά 6 ανεμογεννήτριες.
Το υπό μελέτη έργο εντάσσεται σε περιοχή Natura και συγκεκριμένα στην ΕΖΔ GR2550006 «Όρος Ταΰγετος – Σπήλαιο Τραχήλας – Σπήλαιο Βατσινίδη» και στη ΖΕΠ GR2550009 «Όρος Ταΰγετος – Λαγκάδα Τρύπης».
Μια «γροθιά» Δήμος Δυτ. Μάνης, φορείς και πολίτες οργανώνουν Επιτροπή Αγώνα
Ο Δήμος Δυτικής Μάνης ψήφισε ομόφωνα για τη μη εγκατάσταση των 37 ανεμογεννητριών στο «Γαϊδοροβούνι» του Δήμου Δυτικής Μάνης και τους διπλανούς λόφους. Όλες οι δημοτικές παρατάξεις τάχθηκαν κατά της εγκατάστασης των ανεμογεννητριών και μάλιστα γνωμοδότησαν αρνητικά για τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ), ενώ στη συνεδρίαση του συμβουλίου συμμετείχαν δεκάδες πολίτες και φορείς της Μάνης.
Μετά την ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Δυτ. Μάνης πραγματοποιήθηκε συνεδρίαση υπό τον δήμαρχο Δυτ. Μάνης, Γιώργο Χουρέα, με τους επικεφαλής των δημοτικών σχημάτων, προκείμενου να αντιμετωπιστεί πιο δυναμικά το θέμα. Στη σύσκεψη, αποφασίστηκε να εκπεμφθεί ανοικτό κάλεσμα στον μανιάτικο λαό (Αν. και Δυτ. Μάνης), προκειμένου να συγκροτηθεί μια «Πανμανιάτικη Ανοιχτή Επιτροπή Αγώνα για να μείνουν τα βουνά μας ελεύθερα από ανεμογεννήτριες».Η πρόκληση του πρόεδρου του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Δυτ. Μάνης, Παναγιώτη Λούζη, εκ της προσωρινής Επιτροπής, έχει ως εξής: «Καλούμε τους κατοίκους της Μάνης (Ανατολικής και Δυτικής), όσοι μπορέσουν, να βρεθούν την Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου στις 6.30΄ μμ στην αυλή του Γυμνασίου Καρδαμύλης, προκειμένου να συσταθεί η Επιτροπή Αγώνα για να εμποδίσουμε την εγκατάσταση βιομηχανικής ζώνης στα βουνά μας για ανεμογεννήτριες και άλλα. Η επιτροπή θα είναι ανοιχτή σε οποιονδήποτε μπορεί και θέλει να βοηθήσει.
Αν θέλουμε να έχουμε Μάνη με την ιδιαίτερη ιστορική σημασία, με την πλούσια βιοποικιλότητα και το υπέροχο τοπίο, δεν πρέπει από αυτόν τον αγώνα να λείψει κανείς».
«Save Mani’s Mountains»
Στη Μάνη, σύμφωνα με ρεπορτάζ του Γ. Λιάλιου στην «Καθημερινή», δημιουργήθηκε και μια πρωτοβουλία με τίτλο «Save Mani’s Mountains», η οποία έχει συγκεντρώσει έως τώρα περισσότερες από 4.000 υπογραφές κατά του σχεδιαζόμενου αιολικού. Ο Κώστας Ξυδέας, ιδιωτικός υπάλληλος και επικεφαλής του εθελοντικού πυροσβεστικού σταθμού του Φυσιολατρικού-Πολιτιστικού Συλλόγου «Γαία», που είναι μέλος της πρωτοβουλίας, δήλωσε στην εφημερίδα: «Τα τελευταία χρόνια κάνουμε μια συστηματική προσπάθεια, μέσω ειδικών και ευρωπαϊκών προγραμμάτων, για να ενισχύσουμε τα ορεινά χωριά μας, να αναπτύξουμε μικρές τοπικές επιχειρήσεις, τον οικοτουρισμό, τη συγκοινωνία με τα παραλιακά μέρη. Το έργο αυτό τινάζει στον αέρα την προσπάθειά μας. Γι’ αυτό και ο κόσμος το έχει πάρει τόσο πατριωτικά. Ο κόσμος θέλει να πάρει την κατάσταση στα χέρια του και με δυσκολία τους συγκρατούμε. Η Μάνη είναι ιδιάζουσα περίπτωση, να σας θυμίσω».
«Η περίφημη ζώνη Νατούρα θα αποτελεί παρελθόν και θα αναφέρεται μόνο στη βιβλιογραφία»
Εξειδικευμένα στοιχεία για τις επιπτώσεις του έργου θέτει στον δημόσιο διάλογο, η παρέμβαση για «τις καταστροφικές συνέπειες εγκατάστασης αιολικών στη Μάνη», από τον κ. Μιχάλη Αντωνόπουλο, γεωλόγο – γεωτεχνικό Περιβάλλοντος. M.Sc. και ιδρυτή του Περιβαλλοντικού Παρατηρητηρίου Ελλάδος (www.ppellados.gr).
Εξειδικευμένα στοιχεία για τις επιπτώσεις του έργου θέτει στον δημόσιο διάλογο, η παρέμβαση για «τις καταστροφικές συνέπειες εγκατάστασης αιολικών στη Μάνη», από τον κ. Μιχάλη Αντωνόπουλο, γεωλόγο – γεωτεχνικό Περιβάλλοντος. M.Sc. και ιδρυτή του Περιβαλλοντικού Παρατηρητηρίου Ελλάδος (www.ppellados.gr).
Αναφέρει λεπτομερώς, ο Μεσσήνιος Μιχ. Αντωνόπουλος: «Πολλά έχουν αλλάξει σε πολύ μικρό διάστημα. Οι αλλαγές στο ανθρωπογενές και φυσικό περιβάλλον είναι ταχύτατες αλλά παράλληλα ακραίες και επαναλαμβανόμενες όλο και συχνότερα.
Η Μικροκλιματικη αλλαγή είναι ένα τεχνητό μετεωρολογικό φαινόμενο που περιγράφεται για πρώτη φορά. Αναφέρεται σε αλλαγές που προκαλούνται από συστοιχίες ανεμογεννητριών, γιγαντιαίων διαστάσεων που αναπτύσσονται σε χαμηλού ύψους ορεινούς όγκους πλησίον παραθαλάσσιων περιοχών. Ομάδα δηλαδή αιολικών πάρκων σε μικρή απόσταση μεταξύ τους, αλληλεπιδρούν η συνεργάζονται τρόπον τινά, με αποτέλεσμα τη σημαντικά αισθητή μεταβολή του μικροκλίματος. Αυτές οι αλλαγές έχουν αλυσιδωτές περιβαλλοντικές επιπτώσεις με απόληξη τον ίδιο τον άνθρωπο, που κατοικεί στη ζώνη ευρύτερης επιρροής των δραστηριοτήτων αυτών».
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον γεωλόγο-γεωτεχνικό, «η προτεινόμενη ζώνη εγκατάστασης, αιολικών πάρκων στα ορεινά της δυτικής Μάνης, σε ευρέως γνωστή με ισχυρή βιοποικιλότητα, ζώνη Natura, δημιουργούν σοβαρότατα προβλήματα ανθεκτικότητας των φυσικών περιβαλλοντικών δομών. Ο λόγος λοιπόν της υψηλής επικινδυνότητας υποβάθμισης, δεν αξιολογείται στην υπό διαβούλευση ΜΠΕ του έργου. Δεν γίνεται αναφορά στο σύνολο των αιολικών πάρκων ως τεχνητό ενεργειακό κέντρο που διαφοροποιεί τις μικροκλιματικές συνθήκες, όχι μεμονωμένα, αλλά συνολικά με αλληλεπιδράσεις και συνδυαστικά, λόγω της γειτνίασης του ενός αιολικού πάρκου με το άλλο. Αυτό συνιστά μια μεγάλη υποτίμηση της αθροιστικής μεταβολής των περιβαλλοντικών δεικτών και παραμέτρων κλιματικής προσαρμογής.
Υποτιμήθηκε συνεπώς το σύνολο των επιπτώσεων που χαρακτηρίζουν αντίστοιχα έργα και δραστηριότητες. Βεβαίως το γεγονός έχει ιδιαίτερη σημασία, γιατί δυστυχώς θα φέρει μη αναστρέψιμες επιπτώσεις στην βιοποικιλότητα της ζώνης Natura 2000. Παράλληλα θα προκαλέσει μόνιμες αλλαγές στη δίαιτα των επιφανειακών και υπόγειων υδάτων, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα τροποποιημένο υδατικό σύστημα, πολύ περισσότερο υποβαθμισμένο σε σύγκριση και με αυτό των καμένων δασών.
Τα τεχνικά έργα και η λειτουργία των γιγαντιαίων ανεμογεννητριών που λειτουργούν στην ουσία ως υδατοανεμοφράκτες σε μεγάλη επιφανειακή έκταση θα αλλοιώσουν σημαντικά την γεωμορφολογία του εδάφους σε κρίσιμο χώρο ανάπτυξης της χλωρίδας και της πανίδας. Η υγρασία του εδάφους κατάντη της κίνησης του ανέμου, θα εξαντληθεί ταχύτερα και οι ζώνες αυτές θα γίνουν ευάλωτες σε περισσότερες αναφλέξεις. Η θερμοκρασία θα ανέλθει σημαντικά σε μεγαλύτερο ποσοστό, σχεδόν τριπλάσιο της κλιματικής αλλαγής. Η περίφημη ζώνη Natura της δυτικής Μάνης θα αποτελεί παρελθόν και θα αναφέρεται μόνο στη βιβλιογραφία.
Αν ποτέ απομακρυνθούν οι κατασκευές, η διάβρωση και αποσάθρωση του εδάφους θα είναι τόσο μεγάλη και βαθιά που δεν θα μπορεί να υποστηρίξει κανενός είδους χλωρίδας. Ακόμα και αν μεταφέρουν τα φορητά μεταλλικά μέρη των κατασκευών, δεν θα είναι ποτέ εφικτό να εξομαλυνθούν οι επιπτώσεις από την ισχυρή σκυροδέτηση του μητρικού πετρώματος στήριξης. Που σημαίνει ότι τα φυσικά ύδατα δεν θα μπορέσουν ποτέ να κατεισδύσουν και να εμπλουτίσουν το υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα. Η απουσία βιώσιμου υδροφόρου και η μερική υποβάθμιση του, θα έχει ως αποτέλεσμα την στείρευση πηγών, αλλά και την πρόκληση εντονότερων πλημμυρικών φαινομένων».
Συνεπώς, παρατηρεί ο Μιχ. Αντωνόπουλος, «αν θα μπορούσαν οι θετικές επιπτώσεις να αντισταθμίσουν όλα τα παραπάνω που περιληπτικά αναφέρονται, θα ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρον να το γνωρίζουν οι κάτοικοι των γύρω παραδοσιακών και τουριστικών οικισμών ανατολικής και δυτικής Μάνης. Σημειωτέον ότι, μετά την εγκατάσταση και λειτουργία όλων των αιολικών πάρκων, θα αλλάξουν οι χρήσεις γης σε τεράστιες εκτάσεις, αφού είναι δεδομένο ότι θα έχει δημιουργηθεί ένα τροποποιημένο υδατικό ισοζύγιο που δεν θα μπορεί να υποστηρίξει τις σημερινές χρήσεις γης συμπεριλαμβανομένης και της ήπιας αγροτουριστικής ανάπτυξης».
Καταλήγοντας, υπογραμμίζει: «Η Ελλάδα είναι μια χώρα που δεν έχει ερευνήσει επιστημονικά το φαινόμενο ταχύτατης ανάπτυξης αιολικών πάρκων σε τόσο μεγάλο βαθμό. Οι ΜΠΕ και οι μελέτες ΕΟΑ δηλαδή περιβαλλοντικές και οικολογικής αξιολόγησης από ιδιώτες που ζητούν την εκμετάλλευση, δεν αποτελούν ασφαλή επιστημονική προσέγγιση στην προστασία του φυσικού περιβάλλοντος. Φορείς και διακεκριμένοι επιστήμονες καταθέτουν όλο και πιο συχνά διαφορετικές επιστημονικές τεκμηριώσεις.
Ας τους προσέξουμε. Η φύση έχει και αυτή τα όρια της, που κατά γενική ομολογία τα έχουμε ήδη ξεπεράσει».