Η Τιάρα και το πέπλο, ένα έθιμο που συνεχιζεται στο γάμο της Θεοδωρας

Σε λίγες μέρες η μικρότερη κόρη του Βασιλιά Κωνσταντίνου και της Άννα Μαρίας ενώνεται με τα δεσμά του γάμου στην μητρόπολη Αθηνών, στον καθεδρικό ναό με τον Μάθιου Κομαρ.

Ένας γάμος προγραμματισμενος πριν χρόνια, αλλά εξαιτίας των συνθηκών της πανδημίας του κορονοιου αλλά και την ασθένεια του Βασιλέως δεν επέτρεψαν να πραγματοποιηθεί.

Επιτέλους σε λίγες μέρες και συγκεκριμένα το επόμενο Σάββατο στις 28   Σεπτεμβρίου και ωρα 5.30, 60 χρόνια μετά το γάμο του Βασιλιά Κωνσταντίνου και της Άννα Μαρίας, ακριβώς στο ίδιο σημείο, θα ανταλλάξουν τους όρκους αγάπης και πίστης.

Advertisement

blob:https://www.tzafnews.gr/1a10e6dc-ad88-4203-a975-3340bdb12ff8

Οι προετοιμασίες πυρετωδεις για να είναι όλα έτοιμα, ενώ από τα μέσα υπάρχουν ανακοινώσεις ειδήσεις αλλά και ανεπιβεβαιωτες πληροφορίες για αυτό το χαρμόσυνο γεγονός.

Φίλοι της οικογένειας και του ζευγαριού θα έρθουν από όλα τα μήκη και πλάτη της γης, να μοιραστούν τις όμορφες αυτές στιγμές. Για το νυφικό έχουν όλοι μιλήσει.
Εγώ θα ήθελα να αναφερθώ στην τιάρα που θα κοσμεί το κεφάλι της νύφης.
Κάποιοι δημοσιογράφοι ανέφεραν ότι θα είναι η ίδια που φόρεσε η Τατιάνα, στο γάμο της με τον πρ. Νικόλαο στις Σπέτσες, στις 25 Αυγούστου το 2010 αλλά και η Νίνα Φλόρ στο γάμο της με τον πρ. Φίλιππο στην Αθήνα.

Αυγούστου το 2010 αλλά και η Νίνα Φλόρ στο γάμο της με τον πρ. Φίλιππο στην Αθήνα.

Προσωπικά θα διαφωνήσω.

Η συγκεκριμένη τιάρα προέρχεται από ένα κόσμημα στήθους (devant de corsage) το οποίο μετατράπηκε σε τιάρα. Άνηκε στην Βασίλισσα Βικτωρία της Σουηδίας, προγιαγιά της Άννα Μαρίας. Την δώρισαν οι γονείς της, στην Άννα Μαρία στην ενηλικίωση της, στα 18 έτη.

Φορέθηκε και θα φοριέται από τις νύφες της οικογένειας και στο μέλλον, ως παράδοση. Θυμίζω είχε φορεθεί και από τη Μαρί Σανταλ στο γάμο της με τον πρίγκηπα Παύλο στην Αγία Σοφία του Λονδίνου, το 1995.

Στο γάμο το επόμενο Σάββατο πιστεύω θα δούμε την περίφημη τιάρα του χεβιδη της Αιγύπτου. Μια υπέροχη τιάρα που κοσμησε το κεφάλι της Άννα Μαρίας την ημέρα του γάμου της.

Η συγκεκριμένη τιάρα είναι φτιαγμένη από τον Cartier. Ηταν το γαμήλιο δώρο του χεβιδη της Αιγύπτου προς τη πριγκιπισσα Μαργαρίτα του Connaught, ανηψια του Εδουάρδου του VII, εγγονή της Βικτωρίας, της Μεγάλης Βρετανίας, στο γαμο της με τον επίδοξο διάδοχο Gustav Adolf. Μάλιστα, μικρή λεπτομέρεια στο μεταξύ τους ειδύλλιο ήταν ότι οι γονείς της Βικτωριας προόριζαν την άλλη της αδελφή για το Γουσταυο, αλλά ο ίδιος όταν την γνώρισε, την ερωτεύτηκε και όταν είδε ότι υπήρχε ανταπόκριση στα αισθήματα του και από την Βικτωρία, της έκανε πρόταση γάμου στο βρετανικο προξενείο στο Καιρο. Παντρεύτηκαν στο Ουινσδορ το 1905. Οταν πέθανε, 15 χρόνια μετά, κληρονομηθηκε απο τη μοναχοκορη της Ινγκριντ.
Κληρονομηθηκε στην Άννα Μαρία, μικρότερη κόρη της οικογένειας, από την μητέρα της Ινγκριντ, όταν απεβίωσε το 2000, ενώ η τιάρα, παρόλο που δεν φορέθηκε από την ίδια στο γάμο της με το Φρειδερίκο, έχει ως “αποστολή” ή αν θέλετε έθιμο, παράδοση, να φοριέται από όλες τις γυναίκες, απογόνους, της Βασίλισσας Ινγκριντ.

Η τιάρα αποτελείται μόνο από διαμάντια που σχηματίζουν μαργαρίτες. Ίσως εμπνευσμένη και από το όνομα της πρώτης κατόχου. Τα παλιά χρόνια μπορούσε να φορεθεί και ως κόσμημα πάνω σε ένα φόρεμα.

Για την ιστορία έχει φορεθεί ως γαμήλια τιάρα ήδη από τις δύο αδερφές της Άννα Μαρίας, Μαργαρίτα και Βενεδικτη και την ίδια, από τις δυο κόρες της Βενεδικτης, Αλεξάνδρα και Ναταλία και από την πριγκίπισσα Αλεξία, στο γάμο της με τον Κάρολο Μοραλες, 9 Ιουλίου το 1999.

Μία τιάρα με μεγάλη ιστορία και γεμάτη αγάπη.

Ενδιαφέρον έχει τέλος εκτός της τιάρας ότι η Μαργαρίτα του Connaught φόρεσε ένα πέπλο Ιρλανδικό και όχι την τιάρα στο γάμο της. Η Ινγκριντ φόρεσε το πέπλο της μητέρας της αλλά επίσης, όχι την τιάρα στο γάμο της. Και στη συνέχεια όλες οι απόγονοι της Ινγκριντ φορούσαν την τιάρα με το πέπλο.

Πεθαινοντας η Μαργαρίτα σε ηλικία μόλις 38 ετών και κυοφορωντας το 6ο παιδί της, είχε ζητήσει να ταφεί με το νυφικό της, κρατώντας ένα σταυρό, ενώ πάνω στο φέρετρο εκτός απο τις σημαίες των δύο χωρών – Μεγαλης Βρετανίας και Σουηδίας – τοποθέτησαν και το πέπλο το οποίο παρέδωσαν στην Ινγκριντ.