Ο σοσιαλιστικός παράδεισος μπορεί να οικοδομηθεί μόνο αν στο εργοτάξιο απαγορευτεί διά ροπάλου η άσκηση κάθε είδους διαβρωτικής κριτικής
Παναγιώτης Λιάκος
Η Νατάσσα Μποφίλιου είναι μια καλλιτέχνιδα με ιδιαίτερες δεξιότητες. Με τον τρόπο που ερμηνεύει τα τραγούδια που κατά καιρούς τής εμπιστεύονται, μπορεί να κάνει οποιονδήποτε να νιώσει δυστυχισμένοςκαι κατηφής. Ακόμα κι αν πριν από ένα δεκάλεπτο διαπίστωσε ότι κέρδισε το λαχείο. Ακόμα κι αν η ομάδα του μόλις κατέκτησε ευρωπαϊκό τίτλο.
Τελικά, δεν βγήκε στο βουνό διότι δεν εμφανίστηκε ηγέτης. Έναν χρόνο μετά τη δήλωσή της βρήκε γαμπρό και τον παντρεύτηκε – μια επιλογή αναμφίβολα επαναστατική, ειδικά στις ημέρες μας. Τώρα, η κυρία Μποφίλιου δηλώνει ενοχλημένη, διότι της ασκήθηκε κριτική (από διαδικτύου) για κάποιο… μουράτο φόρεμα που επέλεξε να φορέσει σε αντιφασιστική συναυλία της στον Λυκαβηττό. Είπε σχετικά η καλλιτέχνις: «Ούτως ή άλλως, οι άνθρωποι απαγορεύεται να κρινόμαστε για αυτά που φοράμε, δηλαδή θα έπρεπε να το έχουμε ξεπεράσει όλο αυτό».
Η συμπαθής κομμουνίστρια αοιδός είναι συνεπής με την ιδεολογία της, η οποία βρίθει απαγορεύσεων – «απαγορεύεται να κρινόμαστε για αυτά που φοράμε». Το «απαγορεύεται» όταν δεχόμαστε κριτική επιβάλλεται. Όταν όμως εμείς ασκούμε κριτική, είναι φασισμός να απαντά ο άλλος.Έτσι ήταν επί Στάλιν, άρα αυτό είναι το ορθόν.
Και φυσικά δεν παίζει ρόλο τι φοράει καθένας. Αν ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών ή ο Πάπας εμφανιστούν σε λειτουργία με στολή ράγκμπι, σομπρέρο και βατραχοπέδιλα, ουδείς δικαιούται να τους σχολιάσει…
news break